AÇILIN BEN DOKTORUM...

[dr.Zamig]

AÇILIN BEN DOKTORUM...

Son zamanlarda bir çocuğa çok kızarsanız; İnşallah Tıp Fakültesi’ni kazanırsın! diye dua edin. Bu zamanda bundan daha kötü bir temenni düşünemiyorum. Veya diş hekimi ol da ADSM’de çalış diyebilirsiniz. Az daha unutuyordum. Bir de, öğretmen ol da atanama! diyebilirsiniz. Ama hangisi daha kötü derseniz, işte bu soruya cevap veremem. Belki de hemşirelik olabilir daha kötüsü… Şaşırdınız mı? Yok canııım. Neden şaşırıyorsunuz ki. Gençlerimizin kazanmak için yıllarını, gençliklerini harcadıkları üniversite kapıları artık ecel kapısı oldu.

Ben işin doktorluk kısmını anlatacağım ama bunu değiştirerek her mesleğe uyarlayabilirsiniz.

Ülkemizde doktor olmak zordur. Neden mi? İşte cevabı…

-İnsanımız yıllarca içki ve sigara içer. Kızartmalar, yağlı yemekler yer. Sık sık yıkanmaz. Dişlerini fırçalamaz. Spor yapmaz. Bir yeri ağrıyınca, önce komşuya, sonra eczaneye gider. Alabileceği ne kadar çok ilaç varsa alır. En son çare olarak’’ Bir de doktora gideyim bari’’ der. Ve o doktorun, beş dakikada hastalığını anlamasını, tedavi etmesini ve acılarını dindirmesini ister. Bunları yapamayan doktora da çok kızar tabii ki..

-İnsanımız ilkokulu bile bitirmemiş insanların dolandırıcılık yapmasını, diğer insanların haklarını gasbetmesini, kaçak iş ve üretim yapmasını GİRİŞİMCİLİK olarak değerlendirir. Trilyonlar kazananlara ses çıkarmaz. Ama bir doktorun bir ayda kazandığı 5-6 bin lirayı çok bulur. Beddua eder.

-İnsanımız soğan doğrarken elini kesse, bir cm yaraya bakamaz. Bakarsa bayılıp düşer. Hemen hastaneye koşar. Ama bir doktor beyni açar, kalbi açar, ciğeri dalağı açar, sonra kapatır. Bir haftada yürütüp evine gönderir ama kazandığı para gene de çoktur.

-Bir insan yaklaşık 20 yıl okula gider. Tuğla kalınlığındaki kitapları ezberler. Vücutta ne kadar kas, kemik, sinir, doku, hücre varsa öğrenir. Okulunu bitirince, devlet diplomasına el koyar. Mecburi hizmet yapmadan da vermez. Ve bunun sonucunda aldığı maaşı biliyorsunuz. Bir milletvekili ise, siyasi parti liderine yaranarak iyi bir yerden listeye girer ve seçilir. Ne bitirdiği okul önemlidir ne de kültürel birikimi. Ama on bin liranın üstünde maaş alır. Sülalesinin eğitim ve sağlık giderleri karşılanır. Trafik cezası ve telefon parası ödemez. Seçim bölgesine geldiği zaman ise padişah gibi davranır. Milleti azarlar, cenaze töreninde vatandaş oynatır. Bunlar normaldir.

-Doktorlar özensiz giyinemez. Tıraş olmadan evden çıkamaz. Eğlencenin dozunu kaçıramaz. Meslek onuruna zarar veremez. Ama ülkemizde galiba başka mesleklerin onuru yok. Çünkü doktordan başka herkes bunları yapabilir. Doktor bir şey yapsa,’’Sen doktorsun, yakışıyor mu?’’derler de, başka mesleklere söylemezler.

-Futbolcular, televizyonda abuk sabuk program yapanlar, siyasiler ve sonradan olma müteahhitler kendilerine özel uçak alırlar. Yalılarda yaşarlar. Binlerce dolarlık elbise ve ayakkabı giyerler. Ama bir doktor kendine araba alsa, milletin gözüne batar. Adı ‘ PARAGÖZ DOKTOR’ olur.

-Bir doktor, eğitiminden sonra profesör olmak için yaklaşık yirmi yıl daha devam eder fakülteye. Gün aşırı nöbet tutar. Öğle ve akşam yemeklerini kaçırır. Uyku uyuyamaz. Profesör olunca da hasta bakmaya ve öğrenci yetiştirmeye devam eder. Ama hileyle hülleyle nereden olduğunu bilemediğimiz profesörlükler alanlar HOCA olurlar. Televizyonlara çıkarlar. İki ot ve yemişi karıştırıp fahiş fiyatlara satarlar. Hatta tartışma programlarında gerçek doktorların yüzüne karşı kansere, yüksek tansiyona, obeziteye, şeker hastalığına iyi gelen otları savunurlar. İnternette binlerce sayfa açarak formül verirler. Meşhur ve zengin olurlar.

-Otobüs veya tır şoförleri, beş saat araba kullandıktan sonra dinlenmek ve aracı başka şoföre bırakmak zorundadır. Ama doktorlar otuz altı saat aralıksız hasta bakmak zorundadır. Hasta olmadığı zamanlarda dinlenmeleri için bir odaları yoktur. Hep sandalye üzerinde beklerler. Çalışma saatleri bitince de, rapor doldurup imzalamak için saatlerce terk edemezler hastaneyi. Halbuki bazı diğer devlet memurları çay kahve içmeden, rüşvet almadan kıllarını kıpırdatmazlar.

-Doktorlar tatilde, hafta sonunda ve gece de ulaşılır olmalıdır. Bir doktor cep telefonunu asla kapatmamalıdır. Çünkü hasta ne zaman doktora gitmeye karar verirse, doktor hazır olmalıdır. Gece dikiş aldırmak isteyenler veya gündüz çok sıcak olduğu için saç dökülmesi problemi için gece gidenler de dahildir bu gruba…

-Gece kulüplerinde iki içki ve biraz çereze dünyanın parasını ödemeyi itibar sayanlar, kalp krizi sonrasında hayata dönen yakınları için aynı parayı yüksek bulurlar. Ve pazarlık ederler tabii. Gece kulübüyle pazarlık olmayacağını bilirler çünkü..

-Hastanelerdeki doktorluk eski saygınlığından uzaklaştı veya uzaklaştırıldı. Şimdi doktorlar, parça başı çalışan konfeksiyon atölyesi elemanı gibi oldular. Kalite yerine sayı esas alınıyor ve herkes perişan oluyor.

-112 Acil Servis’i arayanlar doğru düzgün adres vermiyorlar. Zamanında haber de vermiyorlar. Hatta ambulans gelmeden yanlış ilkyardımla pek çok insanı öldürüyor veya sakat bırakıyorlar. Ama ambulans biraz geç gelse, hemen saldırıyorlar.

-Her yerde HASTA HAKLARI masası var. Hastalar istedikleri doktoru şikayet edebiliyorlar. Ama hiç DOKTOR HAKLARI MASASI yok. Çünkü doktorların buna hakkı yok. Onlar sadece hastaların ve idarecilerin isteklerini gerçekleştirmekle yükümlüler.

Doktorluk kan kaybediyor. Her alanda olduğu gibi sağlıkta da ciddi bir iyileştirme olmalı. Eğitimlileri eğitimsizlere kırdırma ve yem yapma artık sona ermeli.

Açılın, ben doktorum! Sadece hakkımı istiyorum, başka bir şey değil!




Dişhekimi
Mürüvet Turhan
22/04/2012
_________________
DentDus Azerbaycan Temsilcisi